Diyarbakır peygamberler ve sahabeler şehridir. Tarihini biraz karıştırırsak içinden Türkiye’deki belki pek çok vilayetten daha çok eser çıkar. Ancak

Diyarbakır’ın bugün kültürel anlamda hak ettiği yerde olduğunu düşünmüyorum. Ne Türkiye’deki insanımız Diyarbakır’ı hakkıyla tanıyor ne de şehrin kendi insanı. Hâlbuki santim santim her toprağı derin bir tarih ve kültürle karılmış; yolu buradan geçen peygamberlerin ve sahabelerin kabr-i şerifleri bu topraklarda. Bütün bunların çok iyi bir şekilde anlatılması lazım. Diyarbakır’ı hakkıyla tanıtabilmek ve tanıyabilmek için zaman ayırmamız lazım.Ben Diyarbakır’a daha önce de geldim; 90’lı yıllarda, 2000’li yıllarda, sonra da 2010’lu yıllarda geldim. Hem program davetleri için hem de gezmekmaksadıyla geldiğim oldu. Diyarbakır’ı çok seviyorum, Diyarbakır’dan yapılan hiçbir çağrıya hayır demedim bugüne kadar.

Bu gelişimde epeyce bir değişimin olduğunu, şehrin daha güzelleştiğini gördüm. Yani Diyarbakır’ın daha bir şehir havası kazandığını, eski eserlerin daha ön plana çıkmaya başladığını gözlemledim. 90’lı yıllarda geldiğim Diyarbakır’la şimdiki çok farklı ve bu beni gerçek anlamda sevindirdi. Son zamanlarda yapılan çalışmalarla özellikle daha iyi hale geldi. İnşallah ileride çok daha iyi olacaktır. Kimse bize Diyarbakır’ı unutturamaz ve buradan başka bir kültürü, başka bir medeniyeti çıkartamaz. Diyarbakır ruhuyla ve maneviyatıyla kalacaktır, yaşayacaktır Allah’ın izniyle.